Peygamberler-Tarihi--Peygamberler-Tarihi--Peygamberler-Tarihi--
Hz. Sâlih Peygamber, Âdem Alehisselâm'ın ondokuzuncu kuşaktan torunu olup, Hz. Nuh'un oğullarından Sam'ın kuşağından gelmektedir. Yüce Allah onu Semud kavmine peygamber olarak göndermiştir.
Âd kavmi yok olduktan sonra, felâketten kurtulanlardan biri olan “Semud”, Hicaz ile Şam arasında kalan alanda, “Hicr” denilen yere yerleşti. Şemud'un torunları, Ad'in yok olduğu yere gidip yerleştiler. Reisleri de Cenda bin Amr adında biri idi.
Zamanla bolluğa kavuştular, ama Ad kavmi gibi onlar da azdılar. Taşlardan yaptıkları putlara tapmaya başladılar. İşte bu diyarda Hz. Sâlih doğup büyüdü. Salih, küçük yaştan beri putlara tapmazdı .
Şemud kavmi azgınlıklarını sürdürürken, Salih büyüdü, çevresinde iyi karakteri ile tanınan biri oldu. Yüce Allah, bu kavmin insanlarını uyarmak ve doğru yola çağırmak için, onlara (40 yaş civarında iken) Sâlih Aleyhisselam'ı peygamber olarak görevlendirdi: «Biz Semûd kavmine, kardeşleri Salih'i (yolladık)». Hz. Sâlih onları putlara tapmaktan men edip, azgınlıklarından sakınmayı öğütledi. Onları imâna çağırıp, Hz. Nuh'un dinini bildirdi. Ancak, birçok kavim gibi Semud'un da çoğunluğu Sâlih peygambere karşı gelirken, çok azı imân etti: «Dediler ki: Sen, olsa olsa iyice büyülenmiş birisin! Sen de ancak bizim gibi bir insansın».
Bütün hakaretlerine rağmen Hz. Sâlih onları tatlı dille imâna çağırdı. Ancak Semud kavmi insanları, peygamberlerini “büyülenmiş yalancı” ve “büyüklenen” diye suçlamaktan vazgeçmedi. Yüce Allah, taşkınlıklarından dolayı Semud kavminin kadınlarını kısırlaştırdı. Ağaçlar kurudu, meyve vermez oldu, hayvanlar yavrulamaz oldu. Bu durum karşısında Sâlih Aleyhisselam'a hâkâretler edip onu ölümle tehdit ettiler.
Peygamberliğinin kanıtı için ondan bir mucize isteyip, mucize gösterdiği takdirde ona inanacaklarına söz verdiler. Mucize olarak da, kayanın içinden gebe bir deve çıkarmasını istediler. Devenin çıkmasını istedikleri kaya yarılıp, bir deve dışarı çıktı. Devenin yavrulaması üzerine bazıları imân etti. Devenin memesinden akan sütten bütün Semud'lular kablarını doldurdular. Sâlih Aleyhisselam, istedikleri mucizeyi gerçekleştirdikten sonra kavmine: «Ey kâvmim, işte şu deve, peygamberliğimin doğruluğuna bir delildir. Allah'a kulluk ediniz! O Allah ki, sizin için O'ndan başka ibâdet edecek hiç bir ilâh yoktur.» diyerek, doğruluk yoluna girmelerini istedi.
Ama Semud'lular bunu dinlemeyip, mucize ile çıkarılan deveyi öldürdüler ve Hz. Sâlih ile alay edip: “Eğer hakikaten peygamber isen, bize söz ettiğin azabı getir bakalım” dediler. Bunun üzerine devenin bastığı yerden kanların fışkırdığını, ağaçların yapraklarının kızardığını, kuyulardaki suyun kan kırmızısı, yüzlerinin de sapsarı olduğunu gördüler. Allahü Teâlâ, Hz. Sâlih'e o beldeyi terk etmelerini ve bir şiddetli azabın geleceğini bildirdi. Bunun üzerine Hz. Sâlih, kendisine imân eden dört bin kişi ile birlikte orayı terk ettiler.
Cebrail Aleyhisselâm Semudluları bir sabah vakti, güçlü bir sayha (bağırma, nâra) ile azablandırdı. Semud'un dayanıklı binaları bile onları kurtaramadı ve sayhanın şiddetinden hepsinin ödleri patlayarak helâk oldular: «(Bu azgınlara) azabım ve uyarılarım nasıl oldu! Biz onların üzerlerine korkunç bir ses gönderdik. Hemen hayvan ağılına konan kuru ot gibi oldular».
Ancak, iman etmeyenlerden bir kişi sayhadan kurtulmuştu. Bu, Ebû Rigâl isminde birisi idi. Ebû Rigâl Semûd'un helâk olduğu sırada Mekke-i Mükerreme'de Harem-i Şerif'de idi. Bu sebepten dolayı ona musibetten bir şey isâbet etmedi. Günlerden bir gün Harem'den çıktığında gökten bir taş düşüp onu öldürdü.
Sâlih peygamber bundan sonra, imân edenlerle birlikte Mekke veya Şam taraflarına gitti (Elmalı'ya göre ise Filistin'e gitti), Remle'de yerleşti. Mekke'de vefat edip Kâbe-i Muazzama yanında gömüldü. Hz. Sâlih'in, deve mucizesinden başka mucizeleri şunlardı: -Sâlih peygamberin duası üzerine- meyvesiz ağaçların meyve vermesi, taştan su çıkması ve bir Semûd'lunun Hz. Sâlih'in çadırını yakmak istemesi üzerine onun yanmaması.
Peygamberler-Tarihi--Peygamberler-Tarihi--Peygamberler-Tarihi--Peygamberler-Tarihi--
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder